DELİ GÖNÜL
DELÝ GÖNÜL
Bir akþam üstü þöyle ceketi omuzlayýp
Dumanlý dað baþýna çýk diyor deli gönül
Bu sýrlý yolculuðu eþten dosttan saklayýp
Sahtekâr köprüleri yýk diyor deli gönül
Küfret kalleþ þehire, el salla bütün köye
Çýplak ayaklarýnla dokun yeþile suya
Yalnýzlýk havasýný ciðere doya doya
Yýkýlýncaya kadar çek diyor deli gönül
Ne komþuyu umursa ne çocuða dertlim de
Ne sürülerle uðraþ ne ineðe sütlüm de
Ne ekmeðe köle ol ne þekere tatlým de
Bilinmez bir meçhule ak diyor deli gönül
Bu kahpe düzen daha fazlasýný çalmadan
Ýmam sarýðý giyip son namazý kýlmadan
“Þeyhoðlunun misali” ciðer verem olmadan
Derdini kurda kuþa dök diyor deli gönül
Bir nebze sarýlarak garip dumanla pusla
Gireceðin mezarý kendi elinle süsle
Nur seher bitimin de sýrtý aðaca yasla
Son bir Dünya gözüyle bak diyor deli gönül
Sýrtýmda ki torbaya semaveri ve çayý
Kalem ile kâðýdý bir de sevdiðim ney’i
Bilgiyi birikimi, geri kalan her þeyi
Üst üste toparlayýp yak diyor deli gönül
Ýnsanlýk coþa gelmiþ zulüm içinde elbet
Yoksullarý umudu gurbet içinde gurbet
Çiftci baba da ayný, iþi gücü muhabbet
Bunlardan sana fayda yok diyor deli gönül
Ahmet Çiftci 24.03.2016
Kastamonu /Tosya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.