BULUTLARIN YORGUNLUĞU
Boz bulanýk teninle karmaþa diz boyu
Bir damla cehaletle açýldý dipsiz kuyu
Ke(n)di nefsi gezinince hayatýn yüzünde
Bilemezsin düþtüðünü ateþlerin eteðine
Cehenneme yatkýn baþýna buyruk kara büyü
Secdeyle kandýrýnca þeytan tuð tüyü
Kýrýk bir sazla oynatýr haberin olmaz
Sanýrsýn kendine malik insan olmaz
Ýnadýn ahdin olsun bozulan baðlarda
Bakarsýn ardýna yanýlýrsýn doðu diye batýda
Tuttuðun bu tavýr büðletir coþkun
Þu sam yeli yakmazsa ekinleri kurutursun
Çeker gürültü davul sesi aldanýrsýn
Düþünce yalçýn kadife zirvelerden kýrýlýrsýn
Mayalanmýþ bulanýk gudubet artýðý tavrýnla
Baban diye sarýlýrsýn mezar taþlarýna
Çocuðun cocuðu olmuþ ata dedesi
Kendi doðurunca annesini kaderini
Güneþ tutulmasý yýldýz katoluðu ziyçler
Geçti bulut yorgunluðu tükendi diller
Ümid Harun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.