YANGINDIR SEVDALAR

Ve serin rüzgarlarýn koynuna býrakmak gibiydi...
Aþk bu þehirde
Beyaz tenin gölgesinde,
Bakamadan yarin yüzüne


Gönülü bir yaprak misali titretiyordu,
Yokluðu uzun yolculuklar gibiydi çekilmiyordu.
Ve güzel þarkýlar gibiydi gözleri;
Can veriyordu ruha su gibi

Akýp gidiyordu zaman tatlý tatlý,
Öpülesi dilleri bir cevher gibiydi.
Anlatýlamýyordu aþký
Büyük bir yangýn gibiydi.


Sosyal Medyada Paylaşın: