Duygular Buluştu

Ben gecelerle örtünen yalnýzlýktým
O yaðmur yüklü hüzün taþýyordu
Sanki yýllarca kendimizi beklemiþtik
Ýkimizde dökülerek aktýk geceye
Benim gözlerimde ýlýk ýlýktý bulutlar
O’nun yüreðin’de solmuþtu umutlar

Tenhaydý, buruktu, akþam sýcaklýðý
Kuþatarak etrafý sarmýþtý, mutsuzluk
Çýð gibi düþüyordu yalnýzlýða hüzün
Çýban olmuþ büyüyordu yaralar
Bir buluþ bir kurtuluþ olmalýydý
Sevdayla örtüþmeliydi gönüller
Yorgun düþler atfýna
Kýrgýn kalpler bahtýna
Hayatýn vurgun lütfuna
Hasret ýþýðýylan aþk ateþini yaktýk

Olan oldu, yer yerinden oynadý
Sallanarak, aðaçlarýn kökleri koptu
Duygularýn yanýk gönülleri buluþtu,
Tenlerimiz bir biriyle yanýp tutuþtu
Ýki yýldýz düþtü geceye, ilki zühreydi
Sonra seher vakti, aydý çoban yýldýzý
Soðuk tu, uzay çaðýnda sevmeler
Birer kutup tu, venüste öpüþmeler

Geceden aktý sevdaya bütünlük
Salýndý melekler, yer yüzüne indi
Çiçekler bir bir selama durdu
Ben ýþýl ýþýl hüzüne açan bir güneþ
O gonca bir gül dü, yalnýzlýðý örten
Duygular örtüþtü, sevdalar birleþti
Biri yalnýzlýktý, diðeri hüzün
Adam’da yalnýzlýk kadýn’da hüzün
Bir perde çektiler mutsuzluða
Güneþin þavkýyla, canlandý güller
Yeniden aydýnlandý umutlar
Sosyal Medyada Paylaşın: