Uy!.. Kızılırmak uy!..

Uy, Kýzýlýrmak uy!.. duy Kýzýlýrmak duy!..
Kabe suyumuz, zemzem, kevser suyumuz
Cem suyumuz, dem sulumuz sensin
Damarlarýmýzda dolaþan can suyumuz
Karakterimiz huyumuz mizacýmýz
Nan-ý nimetimiz, bereketimiz sensin!..

Deðil misin yoksa, yoksa kus musun !..
Yorgun musun, dargýn mýsýn!.. yüzün asýk, kýzarmýþ
morarmýþ gözlerin, aðlamaktan mý yoksa!!..

Cenneti yaþamaksa erek;
Çöllerin, ellerin deðil;
Kýzýlýrmaklarýmýzýn kýymetini bilmek gerek!

Uy Kýzýlýrmak un; duy Kýzýlýrmak duy!..
Madýmaklarda yükselen feryatlarý duy!!..
Neronlarýn, hitlerin pabucunu dama attýk zulümden yana!!..

Uy Kýzýlýrmak uy!!.. duy Kýzýlýrmak duy!!..
Çýkmýyor kimilerinde, çýkasý kýllý kara huy!..
Mustafa ( muster )
Temmuz 1993

Eski notlardan dergi ve
’Mavi Güvercine Mektuplar ’ kitabýmdan.




Sosyal Medyada Paylaşın: