Dön Gel
Çýktýðýn menzil siz yola varmadan,
Eline bir buket gül al öyle gel.
Çiçekler sararýp güller solmadan,
Pýnardan testini doldur dön de gel.
Yoktur sebebi yazýda kaderde,
Sen düþürdün beni amansýz derde,
Bulmak istersen býraktýðýn yerde,
Gönlüne bir silgi at da öyle gel.
Çok mu günahsýzdýr gittiðin yerler?
Serinden eser döndüðünde yeller,
Ezberden tekrar eder seni diller,
Ýzandan adýn çýkmadan dön de gel,
Ahireti arar civan dýr yaþým,
Sen hayal iken ben düþe dalmýþým,
Her daim hoþ sözlere aldanmýþým,
Ýki satýr yazý yazda öyle gel.
Vakit çok geç olup geldiðin zaman!
Bizim içindir bu okunan ezan,
Ýki yanýmda tutanaklar yazan,
Eline kalem almadan dön de gel.
Ýbrahim Hündür
28.03.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.