son ve baş

Ali Aðaoðluna ; Ýmrenme gönül
Yaradan kulum, diyorsa eðer
Saray a , Yalýya meyletme gönül
‘Demesi kolay, uygulamasý zor’ erenler

Karun’a imrenen , Kavm-i Musalar
Ahmed-i Mustafayý öven ,Ýsalar
Mal, mülk, makama; Ýllaki zaaflar
Bu derde derman, var mý erenler

Hangi güzeli görsem, zaaflar coþar
Mevki, makam, mala ,mülke koþar
Ýki metre kefenle, bu kul ;Nasýl yaþar
Bir avuç toprakla, göz doyar mý erenler

Ýsyan etmez mi; Biri yer ,biri bakarsa
Yemeyenler silkinip , ayaða kalkarsa
Tebdili Muratlarýn eðer ‘dördü-de’ varsa
‘Buyurun cenaze namazýna’ denir erenler

Her kulun bir sonu ,Birde baþý var
sürecek devraný, akýtacak yaþý var
ümmet-i Muhammedin ne çileli baþý var
Müslüman, Müslüman-ý ;Kandýrýr erenler

þiirin ismi ’son ve baþ’ niye derseniz
baþa imrenmez-siniz;sonu görürseniz
hepsi nefis hastalýðý eðer bilirseniz
Rahmeti Rahman yaralarý dindirir erenler

Yarsuadým; Gönlüm halimi azarladý
Nefis horozlandý ,çýkar pazarlandý
Ruhum ‘Bez-mi alaya’ yalvarýp kederlendi
‘Hüseyinler Kerbelada ölmesin’ diye erenler


Sosyal Medyada Paylaşın: