Anlamýyor artýk hiç kimse yalnýzlýðýmýzý, Yetiþmiyor kimse imdadýmýza, duymuyorlar feryadýmýzý, Uzatsak ellerimizi boþluða, Uzanmýyor, tutmuyor hiç bir el parmaklarýmýzý...
Gözlerimizden akan damla damla yaþý, Silmekten yorulduk yanaklarýmýzýn her bir yanýný, Boþlukta hissediyoruz adeta kendimizi, Hissedemiyoruz yüreðimizdeki o ateþi, o aþký...
Yarabbi Duy sesimizi, duy artýk feryadýmýzý, Duy çaresizliðimizi açtýk sana avuçlarýmýzý, Daðýt üzerimizdeki bu kara bulutlarý Allah’ým, Kurtar bizi bu bataklýktan, Karanlýktan umutlarýmýzý, vatanýmýzý...
Sosyal Medyada Paylaşın:
katibim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.