YAKARIŞ

Ýhtiyarlamýþ gençliðimle
Sana geldim.
Kapýný açmayacak mýsýn?
Yorgunum, hem de susuz,
Bir yudum su vermeyecek misin?
Sayarak çýktým bu kez basamaklarý,
Bir merdivenlik ceza verdim kendime…
Her adýmda daha beyazladý saçlarým,
Her adýmda biraz daha susadým.

Ordasýn biliyorum,
Sessizliðe hükmüm bitmedi daha…
Hani oynasa bir kapýnýn kolu,
Hani baþlangýcýndan geçsem
Sabah kabuslarýnýn…
Hani senle dolsa yine günler,
Ben sana dolsam ruhun gibi…

Þimdi biraz daha yorgunum,
Romatizmam da var,
Sýzlýyor dizlerim…
Üstelik hastayým,
Her an evet her an isyan bayraðýyla
Savaþabilir benliðim…
Ben seni bu kadar çok sevmek istemedim ki…
Seni býrakýp giden ben de deðilim…

Ýçimdeki sen,
Ah sen,
Sen býraktýn beni…

Susuzluktan çatladý dudaklarým,
Sýcak iklimlerin kurak topraklarýndan daha beter,
Daha beter þimdi içimdeki dualar
Birazdan yaðacak yaðmura…

Hadi ,
her an gidebilirim buradan.
Aç kapýyý,
Aç kapýyý da bir göreyim yüzünü;
Yüzünü bir kez daha çizeyim gözlerimle
Baktýðým heryere…
Hadi aç kapýyý,
Aç kapýyý ki,
Son bir kez þöyle doyasýya bakayým sana…
Sonra da can vereyim
Kilidi son kez açýlan kapýnda….


………28.03.2008……….gülçin üzülmez

Sosyal Medyada Paylaşın: