HAYALLERİ ZENGİN ÇOCUKLARIYDIK
ayhanca
HAYALLERİ ZENGİN ÇOCUKLARIYDIK
Biz yoksul mahallelerin
Hayalleri zengin çocuklarýydýk
Ýskarpin nedir bilmeden
Kara lastik
Ve her yerinden hava alan bayramlýklar ’la büyüdük
Daha henüz býyýklarý bile terlememiþ
Aðýr aðbileri taklit ederdik onlardan gizli gizli
Kimimizin elinde nerden bulmuþ ise
Otuz ikilik bir tesbih
Parmaklara bile yakýþmayan acemice sallanan
Kimimiz’de ise altlarý delik
Üstüne basýlý bir ayakkabý yoksulluða yakýþan
Sanki erken büyümeye geç kalmýþýz
Marifetten sayar gibi
Biz yoksul mahallelerin
Hayalleri zengin çocuklarýydýk
Evlerimizin sundurmalarýna
Yada pencereye dayalý bir seki kenarýna
Gül yanaklarýmýzdan topladýðýmýz hayalleri
Daha geceden yýldýzlara asardýk
Bir oyun molasýnda
Görpe tenimizin yüzüne bulaþan salçalý ekmeklere
Annelerimizin tülbentlerinden düþen dualarý katardýk
Ve kafa tuttuðumuz hayatý
Bir nimeti öpüp baþýmýza koyar gibi katýk ede ede büyüdük
Uyandýðýmýz her sabahta
Akþamdan kalma dualarý da ardýmýza takarak
Deli taylar gibi
Bir uçurtmanýn peþine düþmenin sevinciyle uyanýrdýk sanki
Ve kimbilir kaç þahin çocuk bakýþý
Bulutlarýn arasýna gizledik çaktýrmadan
Biz yoksul mahallelerin
Hayalleri zengin çocuklarýydýk
Önü arkasý bahçesiz evlere ev demezdik
Kara tuðlalý kerpiç evlere dayadýk her gece sýrtýmýzý
Kiminin sývalarý dökülmüþ
Kimin’de ise pencerelerinden giren rüzgar
Gecenin davetsiz tanrý misafiri sanki
Bir ýslýk sesiyle geceyi bölerdi her fýrtýnada
Bazen yaðan yaðmurda damdan akan
Sinsice bir yaðmur suyu ile erkenden yüzümüzü yýkardýk
Çocuk dilimiz yabancýydý nede olsa apartman lugatýna
Sabahýn kuþluk vaktinde
Ekmeklerini alýn teriyle ýslatacak
Ayak sesleri duyulurdu henüz gün bile uyanmadan
Hayat hafif gelirdi emekçilere
Namussuzluðu namuslarýyla
Alnýnýn çatýsýndan vururlardý kan ter içinde iki lokmaya
Yediden yetmiþe bunu öðretmiþti bize hayat
Dededen toruna biz böyle büyüdük bu sokaklar da
Ayhan’ca Cümleler
AYHAN AKDENÝZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.