Hep Acıkıyorum Nedense Gözlerindeki Ormanlara Rüya Gül
Hep Acıkıyorum Nedense Gözlerindeki Ormanlara
Öyle aþklar vardýr ki ; Kader yüz kere atar tokadýný Genede koparamaz, Yüreðindeki sevgi tohumlarýný Hala hissedebiliyorum Senin yüreðinde olduðumu
Parmaklarýn, siliyor gözyaþlarýmý Çok yakýnsýn hem de çok Bakýþlarýn, nefesin üzerimde Biliyorum ki oralarda bir yerdesin iþte Hep acýkýyorum nedense Gözlerindeki ormanlara
Bir kuþ gibi .... Gönül kafesinin içinde çýrpýnýyorum Defalarca, sana koþmak istiyor yüreðim... Hiçbir þeyi umursamadan... Bir el tutuyor ki beni...iþte
Senden, ölüm bile ayýramaz ki beni Ben hep sana susuyorum Gel de sen sula yapraklarýmý ey sevgili Kirazlar çiçek açtý bak...yine
Hasat mevsiminde mutlaka bekliyorum seni Býrak benim de yüzüm dönsün güneþe Bu hasrete son ver artýk... "Portakal ebediyen yüreðimde kal" En gizli hazinem sensin gönül kuþum...
Aslý Gül
Sosyal Medyada Paylaşın:
Rüya Gül Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.