ben kendin bilmezi yor mu efendim

söylenmez kimseye bu gönlün derdi
derdini bilenler bir mi efendim
lafazan konuþur hep dedikodu
kendini bilenler sýr mý efendim

boþuna okudum kitap bilmiyor
kitabý yazanýn yüzü gülmüyor
kabristanlar dolmuþ giden gelmiyor
gideni bilenler hür mü efendim

kimi gün secdede bozdum duayý
kimi gün rüyada gezdim semayý
var iken öðrendim yoktur demeyi
gerçeði bilenler var mý efendim

eksilirmiþ insan hep günden güne
eksiliyor iþte insan sevince
sesim yoldan çýktý yola düþünce
yollarý bilenler er mi efendim

ne kalem ne kaðýt bir dost etmiyor
yar dediðin kýrk tilkiyi gütmüyor
bende ishak kuþu nefes ötmüyor
ötüþü bilenler fer mi efendim

tükeniyor gücüm kirpiðim halsiz
kafam duman duman kalbim ikbalsiz
geceler geceler sükut hayalsiz
hayali bilenler hor mu efendim

dünyeviyim bir kabustur düþünmek
kurt gibi ulumak toprak eþinmek
bir derdim var ki adý üþenmek
ben kendin bilmezi yor mu efendim

Sosyal Medyada Paylaşın: