Kimi insanýn gözü aç, ister ki hep tok yaþasýn. Bir emekli maaþým var aç deðil açýk deðilem. Mezarýnda çýrýlçýplak, kendin ile baþ baþasýn Bu dünyada çalýp çýrpýp göçene neden eðilem
Kâinatýn düzengahý sevgi, þeref, arda iken Günahlardan kurtuluþum, içimdeki nurda iken Öldüðümde tek þefaat Ahmet-i Muhtarda iken Her kalasý kendisine biçene neden eðilem
Coþari der yandým durdum hasret denen ataþlarda Bambaþka bir tadý vardýr evinde piþen aþlarda Ýki yürek arasýnda kalýnca kalp telaþlarda Bana kucak açan varken kaçana neden eðilem
Ýbrahim COÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cosari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.