Can kenarýnda gidiþe birikir umutlarým dýþarý içerisine yüreklenir yarým giyiniþe beden,kendi ateþinde. kül olmanýn beklentisine ve gece bir yanar daðýn avucunda kim bilir o nerede
çýkar ayaðý çýplak ruhum maviye bulanmýþ yer gök sancý sabahýn gün ýþýðý da renkler kýrmýzý kadar da siyahý zimmetler adýný halen verimsiz sayýlan gel varýþlardayým kim bilir o nerede
ay þehrin yüzünde düþen bin parça kimsesizlik varda yediremiyorum kör olasý gurura sessiz an duldasýna yaslýyorum belimi kim bilir o nerede
gülüþü gelir aklýma yer bitirir sol yanýmý kendimi kendimden soðutmuþ üþümenin peþin sýra kas katý anýlara da sokuluyorum kim bilir o nerede
kesin suskunluðun yýkýlmýþ yan duvarlarý zaten temelin keþkeleri gelip, ona bana izah edecek hali de yok bundan ötesi rüzgarýn uðultusu sadece vurur kulaklarýma kim bilir o nerede... 26-03-2106 ÝST
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şadiye gürbüz(zaralıcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.