BİR VEFA HİKAYESİ (FASULYE)

Çanakkale kaynadýðý günlerdi
Gittin, devlet çaðýrmýþtý gelmedin
Gün dolandý vakit akþama erdi
Sanki yolun boran kýþtý gelmedin

Varýr tez vakitte gelirim dedin.
Kuru fasulyeyi pek de severdin,
Akþam soframýzda olsun istedin
Hazýr ettim çoktan piþti gelmedin

Ýki asker geldi seni sormaya
Belki oðlumuzdan haber vermeye
Sen de vardýn kumandaný görmeye
Her halde bir iþ karýþtý gelmedin

Bir nefer yetiþti telaþ halinde
Senden iki cümle haber dilinde
Dedi "yarin Çanakkale yolunda"
Katýldýðýn zor savaþtý gelmedin.

Duyduðum bu haber büktü belimi
Kime arz edeydim gayrý halimi
Sen de gittin bekler iken Ali’mi
Ýki gözüm dolu yaþtý gelmedin

Düþmüþsün yollara alelacele
Sanki koþa koþa gittin ecele
Bu yaman ayrýlýk gelir mi dile
Aylar geçti yýl dolaþtý gelmedin

Hep seni aradým köþe bucakta
Kýþýn soðuklarda yazýn sýcakta
Kazanýmýz kýzgýn durdu ocakta
Bazan da kaynayýp taþtý gelmedin

Gidiþin gönlüme koydu ateþi
Sanki batýp gitti ömrün güneþi
Asker anasýydým þimd’oldum eþi
Göz yaþým sel oldu coþtu gelmedin

Gördüðüme sordum Halil’im nerde
Hangi cephededir hangi siperde
Hayalini gördüm gittiðin yerde
Yapraklarým bir bir düþtü gelmedin

Yýllarýn ardýndan oðlumuz geldi,
Birazcýk da olsa yüzümüz güldü
Evlendi yuvasý, yavrusu oldu
Torunlar boyumu aþtý gelmedin

Her gün o fasulye piþti muhakkak
Sofrada hazýrdý fazla bir tabak
Yýllar geldi geçti söktü kaç þafak
Sabah oldu gün kavuþtu gelmedin

Her akþam umutla bir sofra kurdum
Geleceksin diye bekleyip durdum
Ben de göçüyorum denkleri vurdum
Kervan kalktý yol uzaþtý gelmedin.

Bir ömrü tükettim yol beklemekle
Günler saydým bu gün yarýn demekle
Oðlumuza dedim gelecek bekle
Düþünmekten aklým þaþtý gelmedin.

Alýrým kokunu esen yeldedir
Bilmesem de hangi daðda beldedir
Yüzün bir cephede açan güldedir.
Anladým ki son gidiþti gelmedin...


Sosyal Medyada Paylaşın: