Ben İSTANBUL'u seni severken sevdim
ben Ýstanbul’u çok sevmezdim
içinde sen varsýn diye sevdim
senin ayak izin var kaldýrýmlarýnda
senin kokun var esen rüzgarýnda
senin tadýn var denizinin tuzlu suyunda...
ben Ýstanbul’u çok sevmezdim
þimdi sevmelerim -bilir misin? nedendir
bana aþýk bir yürek orada atýyor diye sevdim
kumsalýnda ayak izin var diye
simit attýðýn martýlar belki üstümden uçar diye
bana dair düþlerini
Ýstanbul’da kurdun diye sevdim...
ben Ýstanbul’u çok sevmezdim
Ýstanbul gelince aklýma
sen geliyorsun gözümün önüne
kalabalýklar içinde aradýðým sendin
bir elini kaldýrsan o an seni görecektim
ben seni içimin Ýstanbul’unda
hissedecek kadar sevdim...
ben Ýstanbul’u çok sevmezdim
içinde bir sen bana aitsin diye
koca þehri sen sayýp
yumruk kadar yüreðime sýðdýrdým da sevdim
bir itirafým var
-biliyor musun?
Ýstanbul’u dünya kadar
seni dünyadan da çok sevdim...
-beni ne kadar seviyorsun?
denince çocuklara
hani cevap hazýrdýr ya
kollarýný açarak iki yana
bu bu kadar çok dünya kadar derler ya
ben seni dünyadan da çok
ahrette Cennet’im gibi sevdim...
13:53 31 Mart 2015
M E L E K
Sosyal Medyada Paylaşın:
KeLeBeK EtKiSii Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.