son baharda kuruyan aðaç misali
sen ilk baharýmda dalarým da yeþeren yaprak misali
sevdim, sevindim , umutlar , hayaller büyüttüm.
oysa yalanmýþ ki...
esen rüzgarla savrulup yok oldun hayatýmdan.
lakin kalp unuttur mu bu acýyý .
siler mi yaþlarý gözden .
birde senden gelsin sen mutlu ol
býrak kederler benim olsun
býrak geceler bana kalsýn
ne eylesin bu gönül sahte gülüþlere kandý
oysaki sen bu gönlün baharý çiçeðiydin .
bu sonbaharda hiç bitmedi
yeþermedi yapraklarým
dalýmda açmadý çiçekler
bir deli rüzgarla savruldun bu hayatýmdan......
deli kýz..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.