HAYRA YORMALIYMIŞ

bak daðýldýk buz gibi meçhullerde,
abartýsýz sevmeliymiþ meðer severken...
sen bana, ben sana , zulümler ederken;
adaletin gücü göz ardý edilmezmiþ
yoktu yedekte bir kalbimiz;
kýymetini bilmeliymiþ.

düþünmeliymiþ, aþký kuþatmaya alýrken
titremeliymiþ ,etrafýný tellerle çevirirken
týkayýp aðzýný bir tek kelime söz ettirmezken
yalanla gerçeði karýþtýrýp günahýna girerken ;
suçlar kabul edilmeliymiþ.

tutunca öpmeliymiþ , parlak alnýndan
yeni doðmuþ bir bebek gibi koklamalýymýþ,
ismini okumalýymýþ, tekrarla kulaðýna
aç açýkta býrakmadan onu sarmalýymýþ,
cývýl cývýl büyümesini seyretmeliymiþ.

ah derdimin dermaný ruhumun eþi ,
aramýzdaki köprüleri yýkan kimdi ki ?
ya kimdi akýtan sebepsiz kanlý yaþlarýmýzý ?
hep hayra yormalýymýþ korkulu rüyalarý,
þerre yordukça ; iþte sonu böyle olurmuþ.

Nuran KARACA17:36 25.03.2016
Sosyal Medyada Paylaşın: