Alýp baþýmý gidesim gelir göç kervanýna. Bazen Yalçýn’larý kar tutmuþ sarý beyaz kardelenler açan bir daðýn eteðinde, bazen’de yaðmurlarla taþan yýlan gibi kývrýlarak akýp giden bir nehir kýyýsýna obasýný kurmak ister yüreðim. Bozkýrýnda keklikler öten,Kartal’larýn süzüldüðü mavi gökyüzü ve çocuklarýn oynadýðý bir yer ararým bu kervanla. Heybem de yorgunluk var hasretler var, birde tütünüm tüter baþým duman, türküler efkâr kokar bu kervanda Bu göç çýð gibi düþer sessizliðimin yangýn yerine. (þarin kýrýk kalemi)
Sosyal Medyada Paylaşın:
kutup güldane (şairin kır Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.