Sigara ve Ölüm
Belki Ölümün caný da sigara çekiyordur
Ölümün bir sesi var
Ýçimin bütün aynalarýný paramparça eden
Anahtar deliðinden sýzan bir parça ýþýkla
24 sene hayata tutundum
Nereye dönsem, nereye gitsem
Gölge gibi peþimde ölüm
Ýnsan, herþeyden kaçýyor da
Bir ölümden kaçamýyormuþ.
Yaðlý bir urgan gibi boynunda
Bir organ gibi içinde taþýyormuþ
Oysa ben kaç gece
Rüyalarýmda öldüm
Kan ve ter
Acý ve gözyaþý
Biriktirdim yastýðýmda
Allahým, bir çocuk kadar savunmasýzým ve
Ölmek istemiyorum.
24 sene hayata ucundan tutundum
Her an öleceðim diye
Kýyýsýndan seyrettim denizi
Hiç kimseyi sevmeye yeltenmedim
Baþlamadým hiç bir iþe
Yarým kalýr korkusuyla
Yarým kalmaktan korkulan iþ deðil
Ömürdür allahým
Hiç baþlamayan
Biter mi allahým
Gece gibi çekilir mi
Damarlarýmdan yaþamak
Ölüm de doðum gibi çamur biraz
Bir kere girdin mi
Yani baþladýn mý hayata
Býrakmýyor çekmeden dibine
Denizlerin altý
Daðlarýn içi
Aðaçlarýn kovuklarý ve
Gözlerinin derinliði
Saklar sanmýþtým
Demek sizde, ölümden yana taraf oldunuz.
Yakýþmaz bana
Papatyalar gibi ölümü beklemek
Bir mýsradan atlayarak
Veyahut
Ýyi yazýlmýþ bir satýrla
Kesmeliyim þiirden yapýlma bileklerimi
Þimdilerde göðsüm
Moraran bir dudak gibidir
Tekleyen kalbi
Hiç bir doktor hayata döndüremez
Belki ölümün canýda sigara çekiyordur
Aramýzda kalsýn Allahým
Ölümümü, sigara izmaritlerinin altýnda saklýyorum
Ömür her güne ölüm ile baþlýyor
Ben ise sigara içerek ve seni severek.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.