FELEK

FELEK

Kahbe felek daha, neyim istersin
Altda postum, üstde, bir çulum kaldý
Sinmiþ köþelere, beni gözlersin
Ýn dalýmdan yeter, sabrým kalmadý.

Tarlalarda altýn, baþak ekindim
Dolu oldun vurdun, boynum düþürdün
Gül dalýnda mis, kokulu gül idim
Saldýn ateþini, kökten kuruttun.

Özenle kurduðum, bir damým vardý
Deprem oldun yýktýn, baþa evimi
Sözlerim türküler, gibi akardý
Makasýnla kökten, kestin dilimi.

Kah aldattýn, kah güldürdün, sen beni
Tepik vurup attýn, uçurumlara
Oldum sayende, bir divane veli
Düþürdün beni, kurduðun faklara

Nerelere gitsem, çýktýn karþýma
Sen var iken gerek, kalmaz düþmana
Muktedirsin belki, gider zoruna
Boyun eðmem sana, çaban boþuna.

Davut Tunçbilek/Keskin
Sosyal Medyada Paylaşın: