Ne sanýrsýn kendini gökte parlak yýldýz mý? O bile zaman gelir eskiyip kayar gözden bulunmaz hint kumaþý olsan da farketmez ki zaman soldurur yüzü bakýlmaz hiç geriye.
ben sana gülüm dedim sevmeye kýyamayan ellerim þimdi kýrýk dal gibi yanýmda gönlüne kök salan sevdam kurudu bir tas su dökemedin mi hayýrsýz.
seninle gömdüm tüm umutlarý mezara bir tek dal yeþermez üstümde piþmanlýklarým diz boyu çamurdan izlerim seni bana getirse de baþkasýnýn baðýnda açmýþ zakkum çiçeðisin zehrini bana bulaþtýrma.
bak nasýl seyreldi ömür treninin vagonlarý garda bekleyen üç beþ yolcunun çetelesini dahi tutmuyorum inen yolculardan olamadýmsa bu istemediðimden yorulmadýðýmdan deðildi hayýrsýz bir kalp yolcusunun yalnýzlýðý kalbime gömüp buz tutmuþ parmaklarýyla camýma ’’ayrýlýk vaktidir diye yazmasýndandýr.
her þafak söküþünde sana bileylense de dilim kesmiyor hiç bir þarký yalnýz açan çiçeðin dalýný bir hayýrsýz vardý diyorum ve susuyorum.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.