YİTİK UMUT TRENİ

Bindim sele kapýlmýþ dümensiz bisiklete
Bir ömür bekleyen kalp, hiç gelir mi siklete?
Ahvalin lisanýný tevdi edipte sildim
LA TAHZEN divanýný iþte böyle yitirdim...

Hasret geçti þu hayat þimdi kadim dostlara
Firak üstüne firak... Feryatsýz bir yaygara
Kimsesiz bir yetimlik , hissiyatýma sindin
Sen... Bir ömre bedeldin, neden böyle bitirdin

Debdebeyle bitirdin sende meftun bir ser’i
Hala külleri ýslak... Söndü mazi defteri
Artýk herþey nafile, geçti vakti hasatýn
Telafisi var deme, beni taþtan mý sandýn

Ýþkembe kaldýrmýyor böyle kupkuru sevda
Þikemle aðlanmýyor , gülmüyor artýk ferda
Narýn ateþinde de beklesen gelirmiþim
Kusura bakma gülüm ,inan ki delirmiþim

Gördüðüm her gülüþme sanki simandan feri
Ahsenin fýtrarýnda ayn-ý san ’at eseri
Dersimi aldým artýk boþ boþuna yanmýþým
Hayat bir zaman çarký, bense bir yalanmýþým

Dest-Güzarým ol benim dimaðýn pazarýnda
Kursaðýmda kederim, yokmuþum nazarýnda
Yuþamaz bir çehre , taþtan soðuk þu benzin
Kýyametlerde görse bir defa gülümsesin..


Sosyal Medyada Paylaşın: