Önceleri aþk vardý; sevmekten özlemeye
Fýrsat bulmazdý gönül, engeller sislenmiþti
Üçüncü göz baþladý, gizliden izlemeye
Çok zor yürüyordu aþk; yollar kasislenmiþti.
Biri gizliden yanar, diðeriyse alenen
Bir taraf sessiz sakin, diðerinde fýrtýna
Ýçini týrmalayan týrtýl gibi aþk denen
Koskoca bir yangýný yüklemiþler sýrtýna
Titrek alevde zaman zehirlenmesinde aþk,
Sessizlik umutlarý boðuyor yavaþ yavaþ
Kalem izinde, gönül kahýrlanmasýnda aþk
Yorulmuþ yüreklere doðuyor yavaþ yavaþ
Gönlüme geçirmiþler korkular týrnaðýný,
Caným yanmakta canlar hayata küseceðim.
Elimi tutan elin gevþetmiþ parmaðýný,
Salmýyorum elini, salarsam düþeceðim.
Ýbrahim COÞAR