gönlümden geçenlerim var olsada sýkýntýlý halim daha doðrusu içimdeki korkularým ürkütüyor beni. gel-gitlerin cenderesinde dipsiz bir dünyadayým kah orada, düþler denizinde yüzen bir balýk kah burada, soðuk bir kafesin nemli duvarýnda titreyen bir halim. düþündükçe çýldýracak gibi oluyorum ne gidebiliyorum kendime ne de soruyorsun kendimden sanki kalakaldým yüklendiðim daðlarýmda aðýr bir yükün altýnda ezilen halimle, bir sende yokum galiba, birde, sensizliðe katlanan ben kaçtýkça kurtulamýyorum neden? korkularým kadar korkuyorum iþte, kederimden seni üzmekten diyememekten seni düþünmekten korkuyorum iþte, kýsaca her þeyden incitmekten... incinmenden... yusuf erdoðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
mevlana diyarı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.