Daðlarý yol ettim ya uðruna Ferhat gibi Sanýrým þikayeti ondan oldu hâkim bey! Suçum delice sevmek davada haklý tabi Bedenim baþtan sona aþkla doldu hâkim bey!
Biraz olsun hoþgörü açýk kapý diledim Ne çirkin bir söz ettim ne kötülük eyledim Eþe dosta, herkese sevdiðimi söyledim Vefasýz bu kalbimi fena çaldý hâkim bey!
Uzaktan gül yüzünü seyretmeye mecburdum Aþkýna yenik düþmüþ fena halde maðdurdum Günlerce hayal ettim öyle avunup durdum Ne fayda yürüdüðüm çýkmaz yoldu hâkim bey!
Umut edip bekledim sert kayaya takýldým Esti sevdanýn yeli rüzgarýna kapýldým Bir nefsi müdafaa istemeden çarpýldým Ruhum çekildi tenden benzim soldu hâkim bey!
Canýmdan da çok sevdim itiraf ediyorum Yoluna düþünmeden ömrümü adýyorum Ýstemem müdafiden yapmasýn bile yorum Gönül bin bir cefaya razý geldi hâkim bey!
Verin artýk hükmümü cezam neyse çekerim Tek resmi saklý bende bakýp yaþlar dökerim Sanmayýn ki yürekten bir çýrpýda sökerim Kalbime dinmez halde ateþ saldý hâkim bey!
Murat der ki ifadem yazýlsýn satýr satýr Göze aldým her þeyi koymuyorum hiç hatýr Diler isen sürgün et yahut zindanda yatýr Zeten gönül hapsine mahkûm kýldý hâkim bey!
Murat Gökçe Karsî 23.03.2016 Sosyal Medyada Paylaşın:
Kąrsî Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.