Bahar aylarýndan
bir gündü
Ekmeðini topraktan kazanan bir yiðit
Gün Aðarmadan kalktý iþine bir evin tek oðlu idi
eee babadýr kýrýlmaz ocaðý tüttürülecek
topraðýný kurcalamaya tasýný taraðýný alýp iþine
koyulacaktý ki hasretin baðrýnda
kor olmuþ ateþini yüreðinde hissetti
durdu bir kaç dakka.. iç çekti
bir kaç kere ofladý pufladý
çalýþmak içinden geliyordu ama
gönül derdi alýkoyordu
Bir türlü ayrýlamýyordu evden
yüreðine söz dinletemiyordu
kara sevda gibi kalbinde bir sýzý
týrmalýyordu benliðini
Baba ocaðý Çekip gidemiyoru da
Ýþin garip tarafý yavuklusunun da
yakýn dý evleri Her gördüðünde
iþmar ediyordu yinemi iþþ diye
Boyun büküp baþka çaremi var der gibi
Eli kolu düþtü yanýna gitmek istemiyordu
isyaný hal ve hareketlerinden belliydi
sevdiðini de iþi yüzünden alamýyordu
Arada anasýna.. ana neden bende el gibi
biþiler mýrýldanýyor ama sözün tamamýný
söyleyemiyordu ana nýn kalbi kýrýlmasýn diye
eee ne yapsýn baba ocaðý tüttürülecekti
baþka da kimse yoktu o ocaðý tüttürecek
Baba ocaðýný tüttürmek güzelde
Yürekleri tüttürmek zor oluyor
24/03/2016.....K.G. _ÝKÝGÖZÜM_