Adýn sýcaktýr senin,
Ýçimi ýsýtýr gözlerin, mevsim gibi, güneþli.
Ellerini gördükçe ýsýnýr benim ellerim,
Adýn sýcaktýr senin, soðuk havalarda.
Ne zaman ki üþüse ellerim,
Ellerine bakar durur.
Sýcak havalarda üþür,
Ellerin ellerimde olmayýnca.
Soðuk havalar ýsýnabilir,
Sýcak havalar üþütebilir.
Bana özgü bir iklim çeþidi, sen iklimi,
Üþümek, üþümemek, yanýp kavrulmak, sana dair...
Külliyatta sýralý raflar,
Bir o kadar raf kitaplarla dolu, týka basa.
Karþýmda Kudüs’ü görüyorum,
Mukaddes þehrin Mescid-i Aksa’sýna bakýyorum.
Nasýl ki Kudüs aþksa,
Kudüs nasýl ki mukaddesse,
Öylesine hoyrat bir duygu seli yaþýyorum.
Ah Kudüs, gönlümün nuru...
Kudüs kanayan yaram, gönlümdesin Mescid-i Aksa’m.
Öylesine bir Kudüs’sün yanýbaþýmda,
Ait olduðu millete mensup olamayan þehrim,
Ah Kudüs, gönlümün nuru...
Gönül sofralarýndan þerbete kandým da geldim,
Sineme kalbini koydum da geldim.
Avare oldum da bir türlü söyleyemedim,
Söyleyemiyorsan yazacaksýn ey aciz kalbim.
Kalem kaðýdým olmasa belki öleceðim.
Þu kalem tükense, mürekkep gibi döküleceðim,
Þu kaðýt yýrtýlsa; Kaðýdým yýrtýlýverse,
Aðaç kabuðu gibi söküleceðim.
Kýrgýndý çiçekler, gönlüm kadar olmasa da,
Yüreðim daralýyordu, sehattaki akþamlarda.
Anýmsayamýyorum bir aný zihnimden men,
Zihnimin bir yaný ben deðil, tamamen sen.
Sesin berekettir senin, kulaklarýma,
Ellerin ellerimle kalmaz, yüreðimi ýsýtýr.
Saçlarýn gök gürüldeten bulutlar gibi,
Sen benim kalbimdeki gürültülerin sebebi.
Lugatýmda bulamadýysam manasýný,
Ya saðýma bakarým, ya soluma.
Sað yanýmdan vazgeçemem senin uðruna,
Sol yaným sendedir, sað yaným vatanýmda.
Sað yaný aðýr basmalý insanýn,
Sol yaný her daim sýzý içinde.
Vatan sevgisi imandan,
Yar onu tamamlar sol yandan...
Sandalyeler oldukça düzenli, sýralý.
Masalar bir hayli yük çekmiþ, yaralý.
Sessizlik çýðlýk gibi baðýrýyor,
Ýnsanlarýn sustuðu yerdeyim, yüreðim haykýrýyor!
Tarihin akýþýný deðiþtiren savaþlar gibi,
Islahatlara zemin olan akýmlar gibi,
Medeniyet edindirdiðin toplumun sana barbar demesi.
Ne kadar etkiliyorsa seni, yüreðim hepsinden öte gibi...
Rüzgar aralamýþ pencereyi,
Perdeleri sökülmüþ buranýn, ya da hiç olmamýþ.
Tozlar görüyorum raflarýn üzerlerinde,
Pencere aralanmasa toz girmeyecek lakin hava da...
Penceremi araladým eseceksin diye,
Biliyorum toz da girecek havayla birlikte.
Kapatýrsam toz olmayacak üstüm baþým,
Tertemiz olacaktýr elbet, havasýz naaþým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.