Hayat Kalbimden kopan acıydın
Kalbimden kopan acýydý
Þehrin karanlýk sokaklarýna düþen
Güneþ soluktu, gökyüzünde
Bulutlar karalar baðlamýþtý, hüzünle
Sonbaharýn soðuk ayazý içime iþlemiþti
Kalabalýklar arasýnda yalnýz bir yýldýzdým,yapayalnýz
Kanlý gözyaþlarým da düþüyordu sokaklara,sanki
Uzaklardan gelen müzik sesi de teselli deðildi,bana
Kalbime inan hüzün,kalbimin ateþiydi,
Meðer ,kendimi kaybedeli çok olmuþ,buralarda
Yüreðimin çýðlýklarýný duymamýþým yaþarken
Ölümün soðuk nefesi ensemdeymiþ
Hayat,sana kendimi sýðdýramamýþým
Ne istiyordum ki; ben bu hayattan
Kalbimde kalan izleri silememiþtim,acýymýþ silinmeyen
Gözyaþlarýmý saklamýþým içimde
Katmer katmer birikmiþ
Umut ýþýðým da kalmamýþ artýk,
Yorgun bedenimde
Kalbimdeki sýzý içimi yakarken,kavruluyordum
Suskunluðum içimde kaybolurken
Kalbime dokunmuþumtum,hissetmeyen
Aklýmýn,komutunu duymuyormuþum,
Gönlüm baþka yerkeyken
Aðlamalarýmý içime hapsetmiþim
Denizin tuzlu suyu içime akýyormuþ
Kalbimdeki kýrýklarý giderememiþim
Ayrýlýk gözyaþlarým,kalp sýzýmý acýtýrken
Aynada,kendimi göremiyordum artýk,
Çerkez Kýzý
18.03.2015
Deðerli Seçki kuruluna ,seçkiye deðer bulduklarý için teþekkür ederim.saðolun.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.