Küflü hayatlar

Kalbim þimdi vücudumdan
Söküp atmak istercesine kendini
Gözbebeklerimde atýyor

Kalbim aðrýyor Tanrý’m
Umulmadýk dar vakitlerde
Gülüþümün ortasýna bayrak diken mutsuzluðum
aniden sobeliyor hüzün yaðmurundan kaçan ruhumu

Hiçbir aðrý kesicinin dindirmediði
dindiremediði sancýlarým
Makas gibi kesiyor umudumu ..
Kabuslu rüyalarýmýn reklam molasý
bölünmüþ uykularým ..

Pamuktan kalbim küf tutmuþ
Ve kabarcýkla dolmuþ kanamaktan. .
Kurumuþ parmak uçlarýmdan dökülen çiçekler
Sararmýþ ruhum ve solmuþ yüzüm


Tanrý’m büyümek dedikleri þey kanamaya alýþmak mý,
Kaynatýp asmak mý ruhu güneþ gormeyen yerlere
Sahi Tanrý’m büyümek ne ?

Ve son sözüm
Hayat bazen çok zor Tanrý’m
Ama Sen iyiki varsýn

Sosyal Medyada Paylaşın: