SUSKUNLUĞUM

Seni sevmekten usandýðým anlarda
Savaþýyorum diðer yanýmla
Kaç zamandýr acý bir lokma takýlý boðazýma
Nefes aldýkça git gide büðüyen
Bazen gözyaþý oluyor
Bazense burnumu sýzlatan bir þarký
Ama en çokta ’ son ’ dediðimin umursamazlýðý koyuyor bana
O paha biçilmez anlarda
Bir tebessümü dahi esirgediðin, sevgine aç zamanlarýmda

Seni sevmekten usandýðým anlarda
Avutamýyor þevkatli ellerin beni
Sarhoþ edemiyor eskisi gibi gözlerin
Dahasý ,seni gördüðüm anlarda
Kimsenin bilmediði
Avuçlarýmdaký heycandan terleyen çizgilerle
Yazdýðým ; adýný
Sýmsýký tutup býrakmazdým ya
Seni sevmekten usandýðým anlarda
Baktýmki ellerim terlemiyor bile

Seni sevmekten usandýðým anlarda
Orta çaðda idamlýk bir ressam
Romada bir gladyatör
Arabistanda yalnýz bir budist
Osmanlýda ’Hazarfen Ahmet Çelebi’
Kaným hep akmak zorunda
Seni sevmekten usandýðým anlarda

Dili kesilmiþ bir hatip gibi þimdilerde þu kalbim
Konuþmak imkansýz
Sorsalar illede seni
En ücra yerinde
Buz gibi bir suskunluk karþýlar beni
Sana tutsak olmuþ halde
Adýna zindan denilen bu yerin
Ýþte seni sevmekten usandýðým anlarda
Suskunluðum gelir aklýma

22. 3. 2016
A.ÖZGÜR EGEMENLER




Sosyal Medyada Paylaşın: