bugün gideceði yollarý kaybetmiþ kimsesiz bir çocuk saflýðýyla babacan ellerinden tutasým var öylesine zayýfým ufak bir taþ parçasýna çarpýp yuvarlanmam içten bile deðil.
korkak deme bana karanlýklarla nasýl boðuþtuðumu en iyi sen bilirsin tamam bazen pes ettiðimde olmuþtur elbet yorganý kafama çekerek kocaman açýlmýþ gözlerimi yokluða dikip zamanýn yanýmdan akýp gitmesini beklemiþimdir usulca.
ama bugün ondan da beterim sessiz bir halkýn sesi olmak istiyorum sustukça tepemize binen ihaneti kaldýrýmlardan kazýyýp gelmiþine geçmiþine kürek kürek atasým var yalnýz yapamam bir el at elime iki elin sesi çýksýn.
camlarý kýrýk eski bir ev gibi her yanýmda rüzgarlar dolanýr saçlarým yüzüme kamçý gibi inerken tek kaþýmý dahi oynatacak gücüm yok deðil ki gözümden yaþ düþsün istemsiz öyle bir kin birikti ki içimde öbek öbek seresim var yollara kalemimde ki zehri bir sen anlarsýn zehirlenmek için anlamak lazým önce.
bugün aþka ait ne var ne yok topladým tavan arasýnda bir sandýða týktým bu kadar umursamazlýk varken ortada ve ölmek bu kadar kolayken hala sevda türkülerinin hepsini boynundan astým kara kaplý defterimde tüm yapýlanlar ayrýlýkçýlýðýn anasýný belledim doðruluðun baþýný yerden kaldýrma zamaný.
her gün kalleþliðin mermisiyle sýrtýmýzdan vurulup yaþam telaþýna kapýlmaktansa ve korku nöbetlerini kapýda tutmaktansa gözlere hapsedip analarýn çýðlýklarýna kulak týkayýp küçük bedenleri sýrtta taþýmaktansa dürüstçe yaþayýp þerefli ölmek için güzel bir gün ne dersin?
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.