___ SEN ÜZÜLME ___
Buz gibi odalarda, korkunç acýlar çektim
Kabus dolu rüyayý, her gün görmekten býktým
Yoksun diye gözümden, yaþ yerine kan döktüm
Aðýr ceza alsam da, yeter ki sen üzülme.
Biter elbet bu günler, takma kafana sakýn
Sabrýn sonu selamet, kavuþmamýz çok yakýn
Bilsen nasýl hasretim, burnumda hâlâ kokun
Derinlere dalsam da, yeter ki sen üzülme,
Koðuþlar öyle dar ki, volta da atýlmýyor
Küf kokan odalarda, inan ki yatýlmýyor
Özgürlük hayaliyle, bir lokma yutulmuyor
Öfke ile dolsam da, yeter ki sen üzülme.
Var oluþun yetiyor, teselliyi bulmama
Bak sakýn izin verme, bur’da naçar kalmama
Kimse engel olmasýn, senle mesut olmama
Hasretinden solsam da, yeter ki sen üzülme.
Ýþte bak bitti., Hür’üm, deðme benim havama
Bakmam artýk geriye, dönüyorum yuvama
Kim bakacaksa baksýn, biten kirli davama
Candan bezip yýlsam da, yeter ki sen üzülme.
Cemal ÝNAN.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.