dalgalarý vurdum sýrtýma
hayalinide gözbebeklerime yerleþtirip
baþladým yürümeye sahil kenarýnda...
aklýmda sen...yüreðimde sen..
her þeyde sen....her yerde sen..
adýný yazdým kumlara
her adýmda seni nasýl özlediðimi anlattým dalgalara..
gökyüzündeki mavide seni gördüm
seni anlattým martýlara
Hiç yalnýz býrakmadýlar beni bilirmisin..
hep dinlediler ne zaman seni anlatsam
ne zaman seni anlatsam
daha hýzlý çýrptýlar kanatlarýný
sessiz sessiz gözyaþý dökerken
dalgalar belki öfkeyle, belki üzüldüklerinden
öyle bir vurdular ki kýyýya
seslerinden irkildim
sen duymuyordun ama
onlarda isyan ediyordu yokluðuna....
ama yine de mutluydum ben..
kahramanýmdýn....benimdin..
ve sewmiþtin beni en derinden...
diðer adý ölümdü yokluðunun
ama içimdeydin ve ben yaþatmalýydým seni ölene dek..
bu yüzden yaþamdýn sen...bu yüzden hayat koydum adýný...
27.03.2008
yürek paren
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.