Þimdi biz insan mýyýz? Yeþil býrakmadýk etrafýmýzda Doðal çevremizi katlettik Betondan binalar yýðdýk kat kat Yaþadýðýmýz yerleri katlettik Ýçecek suyumuz kalmayacak yarýna Hes uðruna güzelim dereleri katlettik Belki de nefes alamayacaðýz ilerde Güzelim ormanlarýmýzý da katlettik Güzel kokmak için sprey kullandýk Atmosferde deldik açtýk katlettik Ne zaman balýk yediðimizi unuttuk Çünkü bilinçsizce denizleri katlettik Onlarýn masum olmalarýný hiçe saydýk Üzerine bomba attýk çocuklarý katlettik Terörü önce kendimiz yarattýk Savaþýrken insanlarýmýzý katlettik Bu uðurda senelerce þehit verdik Eþinin, çocuðunun hayallerini katlettik Biz nasýl bir yaratýðýz, neyiz be? Düþünüyorum da þu geliyor aklýma Son zamanlarda bir hiç uðruna Ýçimizdeki insanlýðý katlettik Artýk insan olmaktan utanýyorum Utanýyorum, utanýyorum...
Ferhat GÜNAYDIN Emekli Öðretmen - Giresun 22 Mart 2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
FERHAT GÜNAYDIN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.