içim kan aðlarken, mutluymuþ gibi yapmaktan Usandým...
unutmak için yýllardýr uðraþtým, olmadý.Usandým...
bir gün gel demeni beklemekten, Usandým...
çok yoruldum sensizliði taþýmaktan, Usandým...
vaz geçmek üzereyim her þeyden. haberin olsun...
saçlarýnýn rengini, teninin kokusunu, hele de o gülüþünü,
beni bir baþýma býrakýpta gidiþini,
düþününmekten býktým usandým...
bilseydim aþk ýn bu denli kahredici olduðunu,
senin ne kadar zalim,
benim bu kadar çaresiz olduðumu,
bilseydim yerinin doldurulamaz olduðunu...
çok yorgunum, bütün umutlarým firar etti,
ben sensizlik diyarýnda,müebbet yedim.
keþke kýrsaydýn kalemimi, kalbimi kýrdýðýn gibi.
sensiz yaþamaktan býktým, usandým....
hasan sýtký tuzköylü
22/mart 2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.