AŞK İBADET İSTER

evlerin ýþýklarý bir bir söner
gecenin son sözünü aþk söyler
dil lal olur yürekten dökülür sitemler
gönülde býçak kesiði yaralar sýzlar

aþk ibadet ister yürekte yaþamak için
rengini sadakat ve þefkatten alýr
varlýðý hayat verir
yokluðu an be an zehirler insaný

bu gece hüzünlü þiirler yazýyor kalemim
öptüðün dudaklarýmda simsiyah sitemler
sana dair ne varsa eksik
ellerimde ellerin, gözlerimde yüzün
yataðýmda kokun
eðer tutunsaydýn yüreðime
kýzýlca kýyamet kopmaz
yarým yamalak kalmazdý seviþmeler.

sen gittin
kara kýþýn ortasýnda
kanadý kýrýk serçe misali
üþüyor bedenim
maziden mahsun bir senfoni takýlýyor dudaklarýma
mevsimsiz yaprak döktüm
þimdi solgun düþünceler vakti
tütün kokulu yalnýzlýklar yaþarken
tüm umutlarýmý
kültablasýn da söndürdüm
bir bilsen
kendimi kaç kez inandýrdým
kurak mevsimlerimi
bahara çevireceðine
kaç mum söndürdüm
senle baþlayan sensiz biten gecelerde
þimdi solundan aðýr yaralý
baþý belli sonu belli olmayan hayallerim.

Sosyal Medyada Paylaşın: