Sözlerim riyakardý anlamadýlar Ýkiyüzlü davrandým kavramadýlar Gerçekleri söylediðimde de duymadýlar Doðru söyleyeni adam yerine koymadýlar
Oturdum bir hengamenin baþýna Karýþtým fakir fukaranýn aþýna Bakmadým kimsenin gözünün yaþýna Taþ koydum herkesin taþýna
Çýkarým tanrýmdýr dedim yürüdüm Rengarenk insanlýða büründüm Kölelerin yanýnda sadece ben hürdüm Önümde ne kadar doðru varsa hepsini kürüdüm
Bilmedi. tanýyamadý beni hiç kimse Dedim onlara içiniz sýzlýyorsa da gülümse Tabi ol putlarýna, düþünme mümkünse Deðer mi bu hayat yaþamaya sonuç ölümse
.19.03.2016 - Ýzmir El Garip Sosyal Medyada Paylaşın:
MEHMET ÇOBAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.