sokaðýn yaný baþýna yýðýlmýþ, gidiþe niyet saydýðým adýmlarým kavak aðacýnýn gölgesi serine daha siftah dememiþ tamda sabah daha doðrusu gün aðýrmamýþ kapýlar umuda kesik öylesine içeriye örtük
ne vardý ki bu kadar saklanacak kiminin dýþarýya kolu uzun dili vurdum býçak ölümün ertesi yarýna sýrrý kimde çözülecek demek varken mavi griye pençelenmiþ yaðmurun yüreði aðzýna gelmiþ ha benden ha ondan toprak kabul saatini ayný noktaya getirip bekleþir
þehir insana kýt deðil sýkýntýsýz vicdana kýytýrýk bir perde çekmiþ üstü hüzün kat kat belirsizlik idi adý bir dilediðim ise beni benden alacaðým avuç arasý sabun köpüðü gibi akarlýk da sudan sebepler için belkide aðýr olan hafifi özümser iþte böyle korkuyorum ayak ucunun topuða ihanet etmesine
bir aþk þehrimin sol yanýný vuruyor gittiðim yere kadar geri dönüyorum çünkü halen suçuna çocuk ve þýmarýk hallerim ebe iken güzelliðine söbelenmekte olsa olsa hani neredesin neredesin....
21-03-2016 ÝST
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şadiye gürbüz(zaralıcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.