daha ne kadar yokluða atýlmýþ bir zincir gibiyiz dört nala giden bir zamanda dizginler güyalarda saklý en kara icatýn sahibi biz, bizken biz olamuyoruz bataklýk çektikçe bizi içine, hüsranlardan hüsran beðen misali gibi, geri geri hep geri tersten dönen yokluklarda.. acýyan canlar olsun, kimin kimin umrunda boþluklar bir umut olma yolunda bilenmez mi ki, uçurum çoktan aþýlmýþ çukura saplanýlmýþ.. bilenmez mi ki ben biz hepimiz varken yok olmuþuz.. varlýðýmýz gidemiyor zandan öteye tesellimiz öbür dünya bu halimizle cennet bizim neyimize varken cehennem yokken biz yokken belki de hiç olmamýþken...
(Berlin,21.03.2016)
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.