YORUMSUZ (72)

YORUMSUZ (72)

Nedir bu kin ve de nefret.
Yorum silmek nerden çýktý.
Bir acizlik ve zafiyet.
Sanýrsýnýz serden çýktý.

Bir basitlik alameti.
Buna kafa yorulur mu.
Yorum silmek kerameti.
Bundan geri durulur mu.

Bu bir basit insan iþi.
Eleþtiri istenmiyor.
Saplantýya düþmüþ kiþi.
Doðrularý beðenmiyor.

Ülkücü söyler doðruyu.
Yalanýmýz yoktur bizim.
Ýstenilen bir saðduyu.
Sözümüz doðrudur bizim.

Teþkilatta görev almak.
Sabýr ve hoþgörü demek.
Sorunlara çözüm bulmak.
Ve doðrularý söylemek.

Bir yorumdan korkarsanýz.
Görevde sakýn durmayýn.
Böyle kýsýr bakarsanýz.
Kimseye hatýr sormayýn.

Bize muhalif demeyin.
Muhaliflik baþka bir þey.
Ülkücüyü fiþlemeyin.
Bu hafiflik, baþka bir þey.

Ýstemiyoruz cudamý.
Bunu kime sorsam bilir.
Ülkücü dava adamý.
Yolu birdir, yordam bilir.

Sanki biraz kin ve nefret.
Kafanýz mý çok karýþýk.
En güzeli biraz sabret.
Halkla olmalý barýþýk.

Kafanýzý hiç yormayýn.
Bir hatýr bile sormayýn.
Bu yorumda dilden çýktý.
Lüzumsuz gönül kýrmayýn.

Gönül gözünüzü açýn.
Bakýn ama doðru görün.
Çevrenize ýþýk saçýn.
Ülkücüye sevgi örün.

Zayi Ozan doðru dersin.
Yanlýþla iþin olmadý.
Bir garabete gülersin.
Doluya, boþa sýðmadý.

Ýlhan ATEÞ (Zayi Ozan)
Ankara, Mart 2016
Yayýn : 20/03/2016 Pazar
www.edebiyatdefteri.com/siir/1006534/

Sosyal Medyada Paylaşın: