SESSİZ KADIN

Çekilmiþ bir köþeye
Sessiz sessiz aðlýyor kadýn
Gözyaþlarý kirpiklerinden süzülüyor
Yanaklarýný ýslatýyor ansýzýn

Kavramýþ yalnýzlýðýnýn elinden sýkýca
Ýçindeki olur olmaz cýðlýklara karþýlýk, susuyor kadýn
Zaman geçtikçe sýðmaz oluyor köþelerine
Günler geçtikçe, daha bir acýyor sessizliði

Üþüyor kadýn
Geride býrakýlan anýlarla
Karanlýk, kuytu, soðuk köþesinde
Kor kor üþüyor kadýn

Özlüyor kadýn
Ýçi, yana yana özlüyor
Kendine, kýza kýza özlüyor
Nefret ediyor bu halinden
Yaþadýðý onca þeye raðmen
Sessiz sessiz özlüyor kadýn

Ölüyor kadýn
Sýðmýyor nefteti hiçbir yere
Söküp atamýyor ruhundaki kýrýklarý
Söz dinletemiyor özlemine
Yavaþ yavaþ yitiriyor benliðini
Karanlýk, kuytu, soðuk köþesinde
Ölüyor kadýn
Sosyal Medyada Paylaşın: