BİTTİ

Çaresiz bir güvercinim hayat denen kafeste
Uçmaya çalýþtýkça teller kanatýyor her bir yerimi
Oysa özgürlüðe kanat çýrpmaktý tek amacým
Ya þimdi …

Gökyüzü benim olsa ne
Altýn bir kafeste esirim
Biliyorum birazdan gelecek yeni sahibim
Alýp atacak beni arabasýnýn arkasýna
Belki sevecek beni
Beklide her gün dalýmý kolumu koparacak kim bilir
Herkes kaderini yaþarmýþ hayatýn çarkýnda

Aslýnda pekte alýþa gelmiþ bir hikaye deðil di benimkisi
Sevdim sevdim çok sevdim
Ve sýrf ona daha yakýn olmak için kuþ olmayý kabul ettim
Gittim kondum penceresine uzaktan izledim onu
Ýstediðim ekmek deðil di bir yudum sevgi
Düþünemedim insanken sevmeyen kuþ olunca sever mi
Sevmedi tabi ….

Önce yakaladý beni
Baktý gözlerime derin derin o an hayat durdu sandým
Sonra kuyruðumu kopardý tek tek acýmý tarif edemem
Sonra bir kafese koydu beni yinede mutluydum
O vardý yanýmda
Ve bir gece eline alýp götürdü beni býraktý oracýða öylece
Uç dedi bana uç uç
Kanatlarým vardý uçabilirdim ama onu býrakamadým
Sinirlendi ve beni bir kuþ dükkanýna sattý
Örselenmiþti yüreðim yýkýlmýþtý hayallerim
Ve anladým sevmek boþmuþ

Þimdi yeni sahibimi bekliyorum
Beklide bir maceraya daha kanat çýrpacaðým kim bilir
Ama bildiðim bir þey var
Bir daha asla asla sevmeyeceðim
Sevgimi onu da yaþadýk bitti
Bitti ……


...20.03.2016...ÞAÝRÝÇEM...
Sosyal Medyada Paylaşın: