Ölümün alt metninde Yaþam ölüyordu Ýnsanlýk gibi Azgýnlýk ve muktedirlik Ne varsa alýyordu midesine Öðütüyordu emperyalist diþleriyle
Ýnsanlar kanayan yapraklar gibi Pýhtýlaþýp pelte pelte Þehirlere uçuþuyordu Parçalanmýþ gövdeleriyle Ki matem kasvetli kasvetli Alýyordu içine son kalan huzuru
Yakýn bir tepede Kurtlar ulurken Çiyanlar dansa duruyordu Güneþ batarken üstlerine Gece zehrini diþlerinden Kopardýðý bedenlere akýtýyordu Ve dünya ahvalini görmüyordu kör gözler
Yaðan yaðmurlara açýlan eller Bekliyordu
Ve hayat doðmadan ölüm yenileniyordu Kaybolmuþ düþlerde
Sosyal Medyada Paylaşın:
ASARI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.