Yýllarca seni andým aþkýna inanarak Sevdiðim döner diye erkenden uyanarak Bir ümitle bekledim koþtum hep durak durak ..Gelmeliydin vefasýz gelmeliydin ne çare ...Ben bu sevda yüzünden oldum mecnun avare.
Kalbimdeki acýnýn tarifi yok anladým Yaralý kuþ gibiyim kýrýk kolum kanadým Umudum tükenmiyor hiç bitmiyor inadým ..Görmeliydin vicdansýz gönül dertli biçare ...Ben bu sevda yüzünden oldum mecnun avare.
Ýmkansýzmýþ meðerse sevileni unutmak El yüzüne bakýp da baþkasýyla bir tutmak Gözden akan yaþlarý deva bulup kurutmak ..Bilmeliydin imansýz yüreðim pare pare ...Ben bu sevda yüzünden oldum mecnun avare.
Bir hayal kýrýklýðý yaþadým yaþýyorum Hasretin nehir olmuþ dað tepe aþýyorum Sen belkide unuttun ben hala taþýyorum ..Sevmeliydin insafsýz yapýlýr mý bu yare ...Ben bu sevda yüzünden oldum mecnun avare.
Gözlerimde o yüzün ellerimde resmin var Aradým bulamadým ne hayalin cismin var Sadece bana kalan yalan olan ismin var ..Dönmeliydin kitapsýz yüreðimde emare ...Ben bu sevda yüzünden oldum mecnun avare.
Þair:Ýsmail Kurt Sosyal Medyada Paylaşın:
Bandırmalı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.