ilkbahar geldi derken hazan esti baðrýma,
Deli poyraz olup da dalýmý kýrdý geçti.
Sözlerim fayda etmez,saðýr oldu çaðrýma,
Gönül baðým tarumar,zemheri vurdu geçti.
Feryadýmý duymazsýn bir bilsen neler çektim,
Gençliðim geçip gitti,derdinden erken çöktüm,
Gece gündüz demeden,ardýn dan yaþlar döktüm,
Sabredip susan dilim,sitemi verdi geçti.
Tabibin reçetesi,yaramaz böyle derde,
Bu yaranýn dermaný,kimse bilemez nerde,
Yürek sýzýsý dinmez, akýl kalmadý ser de,
Yaþamayý kundaða,beledi sardý geçti.
Soran olursa dersin arifce benim delim,
Dayanacak gücüm yok ortada vahim halim,
Yalvardýkça naz eder yüzünü dönmez zalim,
Derdin derinden sarstý,Gönülü yordu geçti.
Arif BARAN (ARÝFCE)
gönül dostlarýnýn yürek sesi
Böyle geçmez bu ömür,gayri kime ne derim ?
Boyumu aþar gider,arþa varýr kederim,
Gönüle yalan söyler,boþa umut ederim,
Tuþa getirdi felek,yerlere serdi geçti.... Erdal Sarýgöz Erdal 1745
ÞÝÝRÝME SES OLUP SAYFAMA RENK KATAN CAN KARDEÞÝM ERDAL SARIGÖZ’E TEÞEKKÜRLERÝM ÇOKÇA ÝYÝ KÝ VARSIN KARDEÞÝM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.