CAN VEREMEZ OLDU

Biçare aklýmý sana hapsettim.
Ýki gözüm dahi göremez oldu.
Bir garip hal aldý gönlüm, bir garip.
Senden baþka sýrra eremez oldu.

Seninle anladým þairliðimi.
Yazdýðým her söze dairliðimi.
Anladý da gönlüm mahirliðimi.
Acizliðimi hiç yeremez oldu.

Vuslatý hayrýma çýkardým durdum.
Ayrýlýk adýný belaya yordum.
Mutluluða dair hayaller kurdum.
Hiç bir iþim sensiz yürümez oldu.

Sözlere iþledim hep güfte güfte.
Her bir þiirime ayrý bir beste.
Gül, lale, zambak, her yan deste deste.
Ellerim birini deremez oldu.

Hep bir adým önde, hep ilkimdesin.
Her türlü mevsimde, her iklimdesin.
Eðrim de, doðrum da, her þeklimdesin.
Nefsim nefes dahi aramaz oldu.

Mecnuna dost oldum çöl ortasýnda.
Anka ile gezdim kaf arkasýnda.
Sonunda giydiðim aþk hýrkasýnda.
Öldü de Ali’n can veremez oldu.

Dursun Ali Saðlam.
Sosyal Medyada Paylaşın: