Kaný buz gibi kýpkýrmýzý karanlýk gözlerinde parlýyordu. Kurtulmayý istemediði bir aðda yeniden tuzaða düþenler kadar kinliydi. Dudaklarý kör edip gözlerimi gitmememi deniyor artýk. Mavi hala düþleri ama zehirli...
Hayalsi vücuduyla her hücremi istila ediyor Damarlarým boyunca acele ettiriyor acýyý, haykýrtýrýyordu. Þehvetimizle aydýnlanmýþ bir gecenin üzerinde açýk kapýlar Doðuya adanmýþ bu yürekte iz býrakan TAWUS bir ateþ attý içimize.
Gözlerinde saklanmýþ ve maskeliydi zehir ve oda kýrmýzýydý artýk. Bendeydi artýk gitmemecesine... Ne güneþ kurtarýrdý bizi ne bir Yezidi vaftisi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
gencodemirer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.