Tamah etmez dünyanýn el deðiþen malýna Haram lokmaya dönüp bakmaz Hüseyin abi Yardýma koþan atýn, çivi olur nalýna Verdiðini baþýna kakmaz Hüseyin abi
Yufka yüreði daim dara düþene yaver Gýybetle iþi olmaz dost bildiðini över Yaratandan ötürü yaratýlaný sever Vicdanýn binasýný yýkmaz Hüseyin abi
Özveriyle bezemiþ birliðe giden yolu Heybesi týka basa tecrübelerle dolu Yaþam tarzý örfüyle küçük bir Anadolu Hoþ sohbeti ile can, sýkmaz Hüseyin abi
Gönül gözüyle bakar sevgiye harcar aný Duygulanýr andýkça, Sivas Erzincan Van’ý Birbirinden ayýrmaz korur sayar insaný Derdini derdi eder, býkmaz Hüseyin abi
Açýðýný aramaz eksiye saymaz tamý Ehille sohbet eder muhatap almaz hamý Bin düþünür bir söyler sevmez yersiz ithamý Hýrsýn arkýna dolup, akmaz Hüseyin abi
Garibe Hint halýsý zalime dikenli yan Varlýðý bize lütuf yokluðu ise ziyan O bir candýr diyorlar onu bilip tanýyan Akýllara yer etmiþ çýkmaz Hüseyin abi
IÞIK her kim dostunu düþürmüyorsa aða Kine kibriti çakýp atýyorsa ocaða Yitip gitse bedeni, damgasý vurur çaða Dolar kalplere yaprak, dökmez Hüseyin abi
Azimet IÞIK KUMBABA ÞÝLE ÝSTANBUL
Dostu ile sevinir, onunla tutar yasý, Suya ihtiyaç duysan, ayran doludur tasý, Adam gibi adamdýr, iþte insanýn hasý, Kurumuþ baða tohum ekmez Hüseyin abi..sakaoðluhasankucuk
Sosyal Medyada Paylaşın:
zaralıeren Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.