sýcaðý iliþtirip gün ýþýðýndan sarkan yalana yalandýr demiyorum yalan deðil bir isteðim var sizden yaþayanlar adýna yaþayanlar mutlu deðil
öz bulanýk yanký içinde karýþtýrýyor kafasýný akýl aðaçta açan çiçek oluyor bahar yaz son bahar soluyor sevinçler birden bire
kendi içine gömülmek için mezara gerek yok unutulmuþ olanlarýn anlýk acýsý bu yürüdükçe tükenen aðladýkça dinmeyen bir yaðmur bu
sarhoþ ve geniþ kalabalýklar bir birlerinin yüzünü tanýmadan kabulleniyor serabý azabýn en derinini tadýp hafiflemeyi beceriyorlar ölüm ötesi ile dudak kýpýrdatan hayat istiyor ki karþýlýðý verilsin denize umut daðlara nergis
tutku þenlendikçe unutuluyor olan biten bazen karanlýðýn içinden bakýyorum da kucaklýyor kalan gideni ucu bulanýk bir limana doðru yol alýyor hatýralar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.